W gąszczu elementów jaki wypełnia konstrukcje domu drewnianego łatwo jest przeoczyć brak jakiegoś połączenia między dwoma belkami, o którym zapomnieliśmy. Nikt nie chce by konstrukcja przez niego zaprojektowana wymagała poprawek na placu budowy. Nie dość, że taka sytuacja psuje wizerunek firmy to dodatkowo generuje niepotrzebne koszty prowadzenia inwestycji. Program Dietrich’s może przeanalizować każdy obiekt pod tym kątem za nas.

UWAGA: Poniższy artykuł opisuje działanie testu kolizji dostępnego do wersji 14 systemu Dietrich’s. Od wersji 15 Program został wyposażony w nowy, ulepszony test opisany w artykule Kolizja elementów w modelu – rozbudowany test

1. Określenia kontrolnego zbioru

Pierwszym krokiem jest zaznaczenie odpowiednich elementów w module D-CAM, które chcemy poddać sprawdzeniu. Metod jest kilka.

Od zaznaczenia i ukrywania pożądanych części konstrukcji w oknie (1 plik – 7 ustawienia – 1 tryb prezentacji). Poprzez ręczną selekcje elementów poleceniami z grupy (8 aktywny – elementy). Skończywszy na narzędziu (8 aktywny – 7 filtr). Można tu dokonać zaznaczenia na raz wielu grup elementów stosując rożne kryteria wyboru.

Dla większej przejrzystości konstrukcji warto na tym etapie zastosować polecenie (8 aktywny – 06 nieaktywne) – ukrywając elementy nie podlegające sprawdzeniu.

2. Test kolizji wybranych elementów

Teraz możemy uruchomić (2 edycja – 09 test kolizji). Program w sposób niezawodny wykryje nawet najmniejsze przenikanie zaznaczonych brył. W tym przykładzie zapomniano o wycięciu w słupku ściany:

Po najechaniu kursorem na na element wyświetlają się niezbędne informacje na jego temat (materiał, przeznaczenie, przynależność do części konstrukcji). Za pomocą środkowego przycisku myszy możemy zmniejszyć zoom tak, aby widzieć, w którym miejscu konstrukcji występuje kolizja.

3. Rozwiązanie kolizji

Edycja miejsc kolizji może następować jeszcze w trakcie trwania testu. Program przy każdej penetracji dwóch belek pyta o wybór elementów twardych mających utworzyć wycięcie i miękkich, które otrzymają nowy kształt.

UWAGA
Tak przeprowadzona edycja elementów nie tworzy obróbek, które mogą zostać przekazane na maszynę. Również podczas tworzenia rysunków elementów, takie wycięcia nie są traktowane jak obróbka i nie podlegają automatycznemu wymiarowaniu. Zaleca się by test kolizji przejść klikając prawym przyciskiem myszy przechodząc od kolizji do kolizji zapamiętując ich lokalizację. Dobrze jest zrobić test kilkukrotnie dzieląc go na poszczególne części budynku (np. kondygnację). Po zakończeniu każdego testu należy poddać edycji wskazane miejsca przy pomocy poleceń generujących obróbki.

Test kolizji jest procesem automatycznym, który wykazuje czy dwa elementy penetrują się (nawet w najmniejszym stopniu) czy nie. W przypadku skomplikowanych kształtów elementów może się zdarzyć, że test wykaże kolizję mimo iż w rzeczywistym elemencie jej tam nie będzie. Wynika to z faktu, że program przedstawia tylko uproszczony widok kształtów krzywoliniowych dzieląc łuki na określoną ilość segmentów. Decyzja czy istnieje w takim przypadku kolizja powinna być dobrze przemyślana, po wcześniejszych szczegółowych oględzinach.
Opisywany test jest jedynie uzupełnieniem i pomocą w procesie końcowego sprawdzania projektu i nie powinien być traktowany jako jedyna jego forma. Wszystkie braki w połączeniach, za krótkie elementy nie dochodzące do siebie nie mogą być w ten sposób wykryte ze względu na w/w algorytm działania testu.