Cięcie – parametry

Proces optymalizacji rozkroju drewna należy rozpocząć od podania warunków dla jego przeprowadzenia. Główne ustawienia dotyczące cięcia belek oraz kształtowników znajdziemy w bazie danych pod komendą 3 dodatki – 6 optymalizacja – 1 cięcie parametry:

• szerokość cięcia [m] – jest to szerokość rzazu piły (zazwyczaj 6 mm – 7 mm)
• cięcie końcowe [m] – jest to ilość materiału odcinana z czoła sztangi (z obydwu stron) w celu wyrównania i odcięcia ewentualnych uszkodzeń.
• min. resztka [m] – jest to określona długość drewna, którą użytkownik może odseparować od odpadów. Użytkownik decyduje jaka długość kwalifikuje drewno jako użytkowe – do wykorzystania w innych celach.

Rozgraniczenie na elementy i kształtowniki wynika z rożnych definicji tych materiałów w programie. Pod pojęciem elementy kryją się wszelkiego rodzaju belki o zadanym przekroju poprzecznym oraz o zdefiniowanym rodzaju materiału. Kształtowniki również posiadają przypisany określony rodzaj materiału lecz ich przekrój poprzeczny może być dowolnie ukształtowanym przez użytkownika wielokątem.

Długości elementów

Kolejnym istotnym ustawieniem jest wprowadzenie interesujących nas długości surowego drewna dla danego przekroju i rodzaju materiału. Wybieramy komendę  3 dodatki – 6 optymalizacja – 2 belki ewentualnie  (3) kształtowniki dla elementów o profilowanym przekroju.

Po lewej stronie okna znajduje się lista materiałów w formie drzewka dzieląca belki na rodzaj materiału i szerokość. Do każdej szerokości możemy przypisać szereg wysokości belki. Nowe elementy tworzymy klikając przycisk nowy. Podajemy rodzaj materiału (NrE) przekrój oraz długość sztangi. W prawej części okna wyświetli się lista z możliwością dopisania kolejnych długości do zdefiniowanego przekroju. Czynność tą możemy również wykonać podczas tworzenia optymalizacji konkretnego zestawienia.

Optymalizacja

Wybieramy właściwe zestawienie drewna bądź kształtowników i klikamy przycisk optymalizacja. Ustawiamy szablon dokumentu oraz format pliku wyjściowego i klikamy drukuj.

Pojawi się okno wyboru długości elementów dla pierwszego pojedynczego przekroju w zestawieniu.

W górnej części wyświetlany jest rodzaj, przekrój drewna oraz jego maksymalna długość występująca w zestawieniu. Jest to podpowiedź jakiej minimalnej długości powinna być sztanga aby dokonać jej rozkroju. Jeżeli wcześniej zapisaliśmy listę długości sztang dla danego materiału to system wczyta ją z bazy. Możemy również wprowadzić nowe wartości do listy i kliknąć przycisk zapisz. Nowe ustawienia znajdziemy w oknie 3 dodatki – 6 optymalizacja – 2 belki. Czynność wprowadzenia długości powtarzamy dla każdego z przekroju znajdującego się w zestawieniu klikając przycisk tak. Wybierając przycisk nie możemy pominąć dany przekrój w procesie optymalizacji. Jeśli wybierzemy przycisk zakończ to system pobierze informacje o długościach dla kolejnych przekroi z bazy zapisanych długości. Jeżeli któryś z kolejnych przekroi nie został jeszcze zapisany to zostanie on w takiej sytuacji pominięty w procesie optymalizacji. Funkcja anuluj przerywa całą operację.

Lista optymalizacyjna

Dokument, który otrzymujemy w wyniku przeprowadzonej optymalizacji składa się z trzech części:

Lista rozkroju
Ta część listy może być podzielona na kilka tabel – każda dla jednego przekroju elementu. Znajdują się w nich informacje o długości surowej sztangi i ilości elementów z zestawienia, które system do niej przypisał.

Tabele podzielone są na następujące kolumny:

• gat. – rodzaj materiału (NrE – np.: C24; KVH; GL24c itp.)
• blok – ilość sztang o takim samym układzie rozkroju
• L [m] – długość sztangi
• S [cm] – szerokość sztangi
• H [cm] – wysokość sztangi
• szt. – ilość elementów z zestawienia
• L-elem [m] – długość elementu z zestawienia
• NrS – numer sortowania elementu z zestawienia oraz jego lokalizacja w konstrukcji

Sztangi układane są w kolejności od największej do najmniejszej długości odpadów i resztek pozostałych po rozkroju.

Zestawienie końcowe
Jest to zestawienie ilości wszystkich potrzebnych sztang o danym przekroju i danej długości.

Znajdują się tu również objętości wyszczególnionego drewna oraz procentowy udział każdej z pozycji w stosunku do całości zamówienia. Jeżeli podczas definiowania długości, dla każdego przekroju przypiszemy mu również cenę to w zestawieniu końcowym znajdziemy obok sumarycznej długości, ilości i masy również koszt wszystkich potrzebnych sztang. Podsumowanie jest istotnym wyznacznikiem jakości przeprowadzonej optymalizacji. Dzięki wskaźnikom (procentowym, cenowym, obiętościowym …) udziału odpadów i resztek w zestawieniu jesteśmy w stanie szybko ocenić trafność wprowadzonych przez nas wytycznych dla procesu optymalizacji.

Zestawienie resztek
Jest to wykaz drewna, które w wyniku rozkroju nie zostało wykorzystane w danym zamówieniu lecz jest dłuższe niż wartość minimalnej resztki określonej przez użytkownika.

Wskazówka
Proces optymalizacji warto jest powtórzyć kilkukrotnie podając różne warunki brzegowe tego procesu (wartości: długości, odcięcia, min. resztki…). Może się okazać, że usunięcie np. jednej z długości z listy danego przekroju da nam, w naszej ocenie lepszy wynik w postaci korzystniejszych długości resztek czy mniejszego zróżnicowania długości sztang.