Możliwości modyfikacji programu były ograniczone do definicji nowych obróbek specjalnych oraz okuć budowlanych. Technologia DLM (Dynamic Library Model), która umożliwiała tworzenie parametrycznych obiektów typu wiaty, kratownice, itp. dostępna była jedynie dla programistów, nie dla zwykłych użytkowników.

Kombi-bloki 1.0

Technologia kombi-bloków została zaprezentowana po raz pierwszy wraz z pojawieniem się wersji numer 10 systemu Dietrich’s 3D CAD/CAM. Początkowo zakres ich stosowania był mocno ograniczony. Pierwsze aplikacje zostały ograniczone do modułów ŚCIANA oraz KONSTRUKCJAŚCIANY. Użytkownik miał do dyspozycji bibliotekę z osprzętem elektrycznym, elementy wyposażenia łazienki, kilka makiet mebli do salonu, sypialni oraz jadalni. Choć na początek było tego niewiele, to nowa technologia została bardzo entuzjastycznie przyjęta przez użytkowników i rozbudziła olbrzymie nadzieje na przyszłość.

Kombi-bloki – czym są

Kombi-bloki (KB) to zbiór parametrycznych elementów: obiektów 3D, elementów rysunkowych 2D, tekstowych oraz linii wymiarowych. Choć dostępnych jest cała gama elementów, zwykle wykorzystywane są jedynie obiekty 3D. Za pomocą zmiennych, użytkownik definiuje cechy elementów wchodzących w skład KB. Wzajemne położenie elementów zostaje wyznaczone za pomocą formuł matematycznych na podstawie danych dostarczonych przez użytkownika. Elementy KB mogą być ze sobą połączone, tutaj wykorzystywana jest biblioteka predefiniowanych połączeń systemu (połączenia czopowe, nakładki, itp.). Obróbki specjalne mogą być realizowane bezpośrednio na elementach KB, na przykład profile końcowe krokwi. KB mogą być również „nosicielem” obróbek. W takim przypadku obróbki z KB zostają zrealizowane na obiektach konstrukcji, z którymi się zetkną.

KB – aplikacje

Kombi-bloki mają bardzo szerokie zastosowanie. Za pomocą KB można tworzyć kompletne, samodzielne konstrukcje, jak na przykład wiaty, carporty. Kombi-bloki z powodzeniem zdają egzamin przy tworzeniu makiet elementów wyposażenia: szafy, kanapy, meble kuchenne, wanny, umywalki, itp. Jednym z podstawowych zastosowań KB jest wstawianie osprzętu elektrycznego: gniazdek i przełączników. W tym przypadku bardziej istotne od wstawienia makiety przełącznika jest operacja wiercenia wykonana w elementach konstrukcji ściany. Specjalna grupa KB została dedykowana na potrzeby „wyposażenia” stolarki otworowej. Jednym z ich zastosowań jest system okiennic lub rolet. Na dosyć nietypowy pomysł zastosowania KB wpadł jeden z niemieckich studentów. W ramach pracy inżynierskiej opracował system KB do projektowania rusztowań systemowych. Tak naprawdę zastosowanie KB w dużej mierze zależy od pomysłowości użytkownika.

KB – stosowanie

KB można stosować we wszystkich modułach projektowych za wyjątkiem profilu połaci. Ze względu na różną specyfikę modułów projektowych istnieje kilka rodzajów KB. Najbardziej uniwersalnym jest KB – XoY, dostępny w modułach ŚCIANA, STROP oraz DACH. Definicja położenia tego typu oparta jest na punktach płaszczyzny XoY globalnego układu współrzędnych. Pozostała grupa KB ma bardziej ograniczone zastosowanie i jest powiązana z modułem, w którym występuje. Po wstawieniu KB można dokonać zmian parametrów bez konieczności jego usuwania i ponownego wstawiania. Elementy wchodzące w skład KB stanowią grupę. Operacja przesuwania, obracania oraz usuwania KB ma wpływ na nie wszystkie. Użytkownik może w sposób świadomy dokonać rozbicia tej grupy, lecz jest to operacja nieodwracalna.

KB – jak powstają

Tworzenie nowych KB można realizować z poziomu dowolnego modułu projektowego, pod warunkiem posiadania licencji na moduł DCAM w wersji Premium. Opracowanie nowych lub modyfikację już istniejących kombi-bloków można zlecić specjalistom z Dietrich’s Polska.