Pliki maszynowe można tworzyć z poziomu oprogramowania maszyn, lecz jest to zupełnie nieefektywne i może powodować błędy. Dlatego podstawowym źródłem plików maszynowych jest profesjonalne środowisko projektowe CAD wyposażone w postprocesor do generowania plików maszynowych.

Gwoździowanie
Montaż płyt poszycia paneli za pomocą łączników to podstawowe procesy w produkcji. Dlatego definicja tego etapu jest bardzo szczegółowa.

Konfiguracja wymaga podania systemu gwoździowania, rozstawów i odsunięć łączników, a nawet długości stosowane łącznika oraz użytego do tego celu agregatu.
Istnieją dwa podstawowe systemy gwoździowania płyt: płyta do szkieletu oraz płyta do płyty. Algorytm gwoździowania płyt do szkieletu bazuje na powierzchni styku płyty ze szkieletem. Położenie ścieżki gwoździowania dodatkowo kontrolowane jest przez odsunięcie względem krawędzi dolnej warstwy /elementów szkieletu/ oraz górnej warstwy /płyty/.

W tym przypadku ścieżka zostanie ustawiona centralnie na środku wyznaczonej strefy. Lokalizacja ściegów obwodowych oraz wewnętrznych zostaje wyznaczona automatycznie. Ściegi obwodowe otrzymują zewnętrzne krawędzie płyt, a ściegi wewnętrzne wyznaczają słupki między nimi.
Mechanizm działania gwoździowania płyt do płyt wykorzystuje inną zasadę. W tym przypadku projektant określa nie strefę, lecz konkretną wartość. Projektant podaje dwie wartości: odsunięcia gwoździowania od krawędzi dolnej oraz górnej warstwy. W zależności od wzajemnego ustawienia płyt względem siebie, jedno z tych dwóch kryteriów ma decydujące znaczenie.

Podobnie jak w poprzednim przypadku, algorytm generuje ściegi obwodowe i wewnętrzne. Tym razem położenie ściegów wewnętrznych określone zostaje przez podanie minimalnego i maksymalnego ich rozstawu.
Specjalne rozwiązania techniczne umożliwiają dystrybucję oraz montaż łat. Dla tego typu gwoździowania kluczowa jest powierzchnia kontaktowa. Projektant określa ilość łączników na pojedynczy styk oraz minimalne odległości od krawędzi elementów.

Obróbki ściany
Obróbki ściany w postaci wierceń na punkty instalacji elektrycznej, wodnej lub kanalizacyjnej transferowane są wraz z płytami. W zakresie ustawień postprocesora należy wybrać odpowiednią funkcję materiałową, która zapewni transfer obiektów wraz z przypisanymi do nich obróbkami.

Wycięcia prostokątne w płytach poszycia przygotowane pod okucia lub otwory rewizyjno-montażowe mogą być wykonane za pomocą dodatkowych elementów posiadających funkcję materiałową i generujących obróbkę ściany.

Funkcje materiałowe
Pełnią bardzo istotną i różnorodną rolę. Projektant ma do dyspozycji paletę aż 13 różnych funkcji materiałowych. Podstawową funkcją materiałową jest indeks materiałowy. Każdy materiał posiada specjalny opis, który określa parametry jego obróbki: prędkość obrotową narzędzia, posuw, itp. Dlatego materiał musi mieć przypisany indeks jako funkcję materiałową. Funkcje materiałowe umożliwiają pominięcie zbędnych elementów konstrukcji paneli na etapie jego prefabrykacji np. okuć, lecz istotnych z punktu widzenia montażu. Funkcja materiałowa „obszary zastrzeżone” umożliwia wyłączenie z gwoździowania tzw „luźne” płyty montowane dopiero na placu budowy.

Transfer warstw
Konstrukcja prefabrykowanych paneli bywa złożona i składa się z wielu warstw. Niektóre z nich nie podlegają procesom prefabrykacji, lecz są realizowane bezpośrednio na placu budowy – wylewki na stropach czy też tynki zewnętrzne. Projektant ma możliwość generowania plików maszynowych w różnych konfiguracjach warstw dla prefabrykatów.