Dachy o zmiennym nachyleniu występują względnie rzadko w projektach. Ta mała popularność przekłada się zwykle na niskie doświadczenie w takich konstrukcjach. Z technicznego puntu widzenia nie są one ani trudniejsze ani bardziej skomplikowane od zwykłych, prostych dachów.
Zmienne nachylenie
Wykonanie konstrukcji dachu o zmiennym nachyleniu wymaga prawidłowego rozwiązania połaci. Definicję należy rozpocząć od najniższej z połaci. Użytkownik dobiera dla niej: typ dachu, kąt nachylenia (DN) i okap w planie (DU) oraz rzędną okapu (TH).
Wykonanie kolejnego kroku wymaga wykonania załomu połaci. Do tego celu służy środkowy przycisk zmienne nachylenia połaci. Po jego wyborze na ekranie pojawi się rozbudowane okno atrybutów połaci – zmienne nachylenie.
Punkt załomu połaci można definiować jedną z dwóch metod:
- podając odległości (GM) punkt załomu od linii konturu dachu – kolumna dług (GM)
- podając rzędną punkt załomu (TH) – kolumna wysokość
Wartości GM i TH są ze sobą powiązane. Podając wartość GM program oblicza wartość TH bazując na kącie nachylenia DN i odwrotnie podając jedynie wartość TH program obliczy odległość GM .
Oczywiście konieczne jest podanie kata nachylenia górnej połaci dachu DN (kolumna nachylenie) oraz typu połaci (kolumna typ).
Definicja połaci o zmiennym kącie nachylenia umożliwia wprowadzenie kilku punktów załomu połaci. W takim przypadku należy powtórzyć definicję punktu załomu tyle razy ile jest to konieczne, tworząc kolejne wiersze z parametrami połaci.
