Częstym problemem pojawiającym się w projektach dachów wielopołaciowych o rożnych kątach nachylenia połaci jest dobór wielkości okapu. Zachowanie stałej wysokości rzędnej okapu dachu narzuca jedynie dwa dostępne rozwiązania: stała długość okapu lub stała wysokość murłaty.

Stała długość okapu

Zachowanie stałej długości okapu skutkuje koniecznością zastosowanie różnych wysokości ścian kolankowych. Należy o tym pamiętać i przekazać niezbędne informację osobom odpowiedzialnym za wykonanie żelbetowych wieńców pod murłaty.

Wybór takiego wariantu nie wymaga specjalnej aktywności ze strony użytkownika. Wymagane wysokości murłat zostaną automatycznie wyznaczone.

Stała wysokość murłat

Wariant stałej wysokości murłat wymaga od użytkownika określenia wielkości okapu w planie. Aby rozwiązać zadanie konieczne jest narzucenie hierarchii ważności dla połaci. Połać nadrzędna będzie narzucała wielkość okapu połaci podrzędnej. Zadanie się znacznie komplikuje jeśli będziemy chcieli zachować stałą wartość nadzaciosu dla krokwi na obu połaciach.

Profil połaci
Zastosowanie profilu połaci bardzo ułatwia uzyskanie szybkiego i dokładnego rozwiązania problemu. Punktem wyjścia jest profil połaci nadrzędnej. Należy pamiętać o zapisaniu obiektu po zakończeniu jego definicji.

W kolejnym kroku dokonamy modyfikacji parametrów profilu. W tym celu wybieramy opcję detale profilu.

Edycję zaczynamy od przeniesienia wartości rzędna okapu – warstwa 0 z kolumny wyniki do dane. Na ekranie pojawi się komunikat informujący o nadmiernej ilości danych.

Aby się go pozbyć oraz uzyskać rozwiązanie zadania kasujemy wartość okap w planie – warstwa 0 oraz modyfikujemy wartość kąta nachylenia połaci wprowadzając wartość dla połaci podrzędnej.

Metoda graficzna
Rozwiązanie zadania można otrzymać korzystając z metody graficznej. W takim przypadku punktem wyjścia jest przekrój przez połać nadrzędną. Następnie przez wierzchołek zaciosu kreślimy linię pod kątem nachylenia połaci podrzędnej. Jej kopia równoległa oddalona o wartość nadzaciosu prostopadłego wyznacza górną krawędź krokwi. Jej przecięcie z poziomą linią poprowadzoną z punktu okapu krokwi nadrzędnej wyznacza długość okapu połaci podrzędnej.