Nowe standardy

IAI (z ang. International Alliance for Interoperability) jest organizacją non-profit zrzeszającą ok. 550 członków powiązanych z branżą budowy i zarządzania obiektami budowlanymi. Od 10 lat ten Międzynarodowy Sojusz na rzecz Interoperacyjności zajmuje się wprowadzaniem standardów w projektowaniu oraz zarządzaniu procesem budowy obiektów. Od roku 2005 pod nazwą BuildingSMART organizacja ta wprowadza uniwersalny format wymiany danych między różnymi systemami CAD i systemami innego rodzaju.

IFC – (z ang. Industry Foundation Classes) to neutralna i otwarta specyfikacja, która nie jest kontrolowana przez jednego producenta oprogramowania. Można powiedzieć, że jest to bazowy format plików oparty o model danych opracowany przez BuildingSMART w celu ułatwienia interoperacyjności w branży budowlanej. Pliki zapisane w standardzie IFC posiadają wspólny schemat danych pozwalający na utrzymanie i wymianę danych między różnymi programami klasy BIM.
Format IFC jest zarejestrowany przez ISO jako ISO/PAS 16739. Powszechnie funkcjonuje on już jako format określający międzynarodowe standardy importowania i eksportowania obiektów budowlanych oraz ich właściwości, a także modelowania informacji o budynku (BIM).

Informacje zawarte w IFC

Standard IFC zawiera informacje obejmujące wiele dyscyplin, które składają się na pełny obraz przebiegu procesu inwestycyjnego: zaczynając od idei, poprzez projektowanie, budowę i eksploatację aż do remontu lub rozbiórki. Informacje jakie zawiera model IFC:

• hierarchia budynku (faza, etap np. piętro )
• typ elementu (ściany, płyty, słupy, belki, schody itp.)
• geometria (wymiary, współrzędne elementu, objętość)
• zależność pomiędzy poszczególnymi elementami
• właściwości standardowe i niestandardowe przypisane elementom (materiał, kolor, przekroje, ochrona ppoż., ciężar, itp.)

Nowe możliwości

Format IFC usprawnia komunikację, skraca czas dostarczenia możliwie maksymalnej ilości danych o obiekcie, zwiększa wydajność i jakość podczas całego cyklu życia budynku. Jego głównym zadaniem jest zminimalizowanie prawdopodobieństwa utraty danych podczas przesyłania modelowanych obiektów pomiędzy aplikacjami.

Popularyzacja i rozwijanie tego formatu przyczynia się do budowy pomostu między programami stricte architektonicznymi a aplikacjami wspierającymi produkcję. Już teraz światowi najwięksi dostawcy oprogramowania z branży przemysłowej są zobligowani do tworzenia swoich produktów zgodnie ze standardem IFC.