Budownictwo drewniane w pełnym zakresie wykorzystuje systemy prefabrykacji. Dzieje się tak głównie za sprawą cech materiałowych drewna, czyli wytrzymałości, niskiej masy, łatwości obróbki oraz różnorodnych technik łączenia drewna. Dostępne obecnie rozwiązania techniczne i technologiczne umożliwiają kształtowanie prefabrykatów zarówno płaskich jak i przestrzennych. Upowszechnienie i rozwój technik dźwigowych umożliwił zwiększenie masy i rozmiarów prefabrykatów.
Prefabrykacja prętowa
System prefabrykacji prętowej znany jest od setek lat i jest stosowany z powodzeniem w ciesielstwie. Elementy więźby dachowej, stropów czy też ścian ryglowych lub wieńcowych prefabrykowane były i są albo w warsztatach ciesielskich albo bezpośrednio na placu budowy. Elementy po odwiązaniu i wytrasowaniu są wycinane i otrzymują połączania ciesielskie. Kolejny krok to montaż pojedynczych elementów w całą konstrukcję. Masa pojedynczych elementów umożliwia montaż za pomocą rąk ludzkich.
Współczesnego rozwinięcia tej techniki można się doszukać w konstrukcjach wielkogabarytowych z drewna klejonego. Elementy drewnie są produkowane i obrabiane pod okucia.
Prefabrykacja szkieletowa lub ramowa
Prefabrykacja fragmentów konstrukcji w formie szkieletów lub ram ma również długą historię. Jej początków także można się doszukać w tradycyjnej więźbie dachowej. Wiązary krokwiowo-jetkowe wymagają wstępnego montażu na konstrukcji stropu. Dopiero tak przygotowany układ jest pionowany i stabilizowany do konstrukcji ścian i stropów.
Budownictwo szkieletowe w swojej, nawet najprostszej formie wykorzystuje prefabrykację szkieletową. Rama ściany jest montowana na stropie następnie pionowana, poziomowana scalana z pozostałą konstrukcją. Montaż płyt poszycia realizowany jest po wykonaniu całej konstrukcji obiektu.
Prefabrykacja ramowa stosowana jest na skalę masową przy produkcji różnorodnych wiązarów dachowych: na płytki kolczaste, perforowane, nakładki i blachy węzłowe.
Prefabrykacja płytowa
Ten rodzaj prefabrykacji zrodził wiele ciekawych technologii wznoszenia konstrukcji drewnianych jak SIP czy CLT. To również podstawy system stosowany w szkieletowym budownictwie drewnianym. Prefabrykacji płytowej podlegają ściany, stropy a nawet dachy. Szkielet prefabrykatu jest obity jedno lub dwustronnie płytami, zapewniającym wymaganą wytrzymałość i sztywność konstrukcji. System umożliwia przygotowanie prefabrykatów pod montaż elementów instalacji: elektrycznych, wodnych i kanalizacyjnych i wentylacyjnych. Wymiary prefabrykatów płytowych dostosowane są do możliwości maszyn produkcyjnych oraz środków transportu. Ciężar prefabrykatów wymaga zastosowania dźwigu do ich montażu. Prefabrykaty płytowe łączy się za pomocą okuć inżynierskich i wkrętów konstrukcyjnych.
Prefabrykacja przestrzenna
System prefabrykacji przestrzennej uchodzi za najwyższy i najbardziej zaawansowany system prefabrykacji konstrukcji drewnianych. Prefabrykat zwany również modułem składa się z układu ścian oraz stropów tworzących jeden element montowany na placu budowy. Takie rozwiązanie umożliwia wykonanie wielu prac zarówno wewnątrz (prace wykończeniowe) jak i na zewnątrz (systemy elewacyjne) modułu jeszcze w hali produkcyjnej. Stopień zaawansowania modułu oraz szybkość jego montażu na placu budowy sprawiają, że jest to jeden z najlepszych systemów budowlanych dla budownictwa wielorodzinnego. Kluczową wadą jest skomplikowany transport modułów jako elementów nad gabarytowych.