Wykonanie węzła kalenicowego więźby dachowej może być zrealizowane na kilka sposobów. Wiele z nich zostało omówione w specjalnym filmie poświęconym temu zagadnieniu: https://youtu.be/RSLBjHEBWKc?si=n0t0uOqA0Dc0GR8k. Nakładki kalenicowe to drewniane elementy pozwalające na połączenie pary krokwi i dodatkowo związanie płatwi kalenicowej w tym węźle.

Definicja

Nakładki znajdziemy w module konstrukcja dachu w menu: konstrukcja – kleszcze/jętki – nakładka (5-6-2). Swoimi ustawieniami bardzo przypominają narzędzie typu “kleszcze” (5-6-3). Podstawowymi parametrami jest definicja materiału nakładek oraz ich przekroju poprzecznego. Możemy wykonać je jako parę, po obu stronach krokwi albo tylko po prawej lub lewej stronie, pojedynczo. W tym drugim przypadku dostępna jest opcja kontroli szczególnej pozycji nakładki w okapie szczytowym – “położenia na okapie – wewnętrzna strona:”. Opcja “tak” spowoduje odwrócenie pozycji tych nakładek, które jako skrajne w polu dystrybucyjnym otrzymały by pozycje na zewnątrz

Pozycja

To główna różnica między kleszczami a nakładką. Pozycja nakładek definiowana jest na dwa sposoby, poprzez podanie wartości pionowego odsunięcia górnej krawędzi nakładek V lub A:

• wycięcie pod płatew kalenicową (V) – odległość między DK płatwi a GK nakładki kalenicowej (może przyjmować wartości dodatnie, ujemne oraz zero). Wymagane jest wcześniejsze wstawienie płatwi kalenicowej (UWAGA: nie może to być płatew pośrednia!)
• odległość od kalenicy (A) – (tylko wartości dodatnie) wymagana jest pozioma linia kalenicy – typ linii „kalenica”. Obecność płatwi kalenicowej nie jest konieczna

Przełączanie się między tymi dwoma sposobami definicji położenia następuje poprzez skasowanie jednej, niepotrzebnej wartości klawiszem “Backspace” lub “Delete” – pole musi być puste – następnie potwierdzamy klawiszem “Enter”

Połączenia

Opcja „połączenie kleszcze-krokiew z warstwy:” pozwala określić które pary krokwi w dachach wielowarstwowych mają być rozpoznane. Standardowo jest to warstwa 0.

Dostępne są opcje zdefiniowania sposobu połączenia nakładki z:

• krokwią – połączenie typu T + łączniki
• płatwią  – połączenie typu wycięcie + łączniki

Wstawianie

Dystrybucja nakładek odbywa się poprzez wskazanie jednej z połaci tworzących linię kalenicy, oraz dwóch punktów wyznaczających długość obszaru dystrybucji.

W obszarze tym będą wyszukiwane współosiowe pary krokwi z dwóch połaci, z którymi będzie łączyć się nakładka. Można zdefiniować kilka obszarów w ramach tej samej pary połaci.

Edycja

Istniejące nakładki można poddać edycji narzędziem z menu konstrukcja – edycja (5-02) lub prawy przycisk myszy na podświetlonym elemencie – edycja. Po wskazaniu jednej z nakładek kalenicowych pojawi się komunikat:

• tak oznacza, że zmiany zostaną wprowadzone do wszystkich nakładek z obszaru dystrybucji, do którego należała wskazana nakładka
• nie oznacza, że tylko wskazana nakładka kalenicowa będzie poddana edycji. Kształt pierwotnego obszaru dystrybucji nie ulegnie zmianie jednak wskazana nakładka nie będzie już wchodziła w jego skład – nie będzie uwzględniana przy kolejnej edycji całego obszaru.