Personalizacja szablonu rysunkowego

Dokumentacja rysunkowa to wizytówka firmy na placu budowy, w kontaktach z klientami architektami lub innymi firmami zaangażowanymi w projekt. Wyglądając profesjonalnie i spójnie może przynieść wymierne korzyść budując markę i zaufanie do firmy. Poświęćmy chwilę na przygotowanie własnego szablonu w programie D-CAD.

Krok pierwszy
Pierwszą czynnością będzie założenie nowego „czystego” rysunku. Uruchamiamy program D-CAD (w dowolnym module projektowym: (1 plik – 01 rysunki – 1) D-CAD lub w menu zarządzanie projektami: (4 programy – 2) D-CAD). W wyświetlającym się oknie dialogowym tworzymy nowy rysunek nadając mu dowolny numer oraz określając wstępne ustawienia.

1_Nowy szablon - parametry ogólne

Możemy wybrać wybrać dowolny, już istniejący szablon rysunkowy, który następnie zmodyfikujemy lub stworzyć rysunek od podstaw – bez szablonu. Klikamy przycisk „tak”. Wstępne ustawienia możemy w każdej chwili zmienić poleceniem: (1 plik – 9) ustawienia strony. Możemy tu również określić dodatkowo marginesy papieru oraz znaczniki składania większych arkuszy.

2_Parametry formatki papieru

Krok drugi
Tak przygotowany papier możemy spersonalizować dodając własną tabliczkę rysunkową zawierającą np. wybrane informacje o rysunku czy logo firmy. Istnieją trzy metody jej przygotowania:

  • Użycie gotowych ramek znajdujących się w standardowych szablonach rysunkowych dostosowując je do naszych potrzeb. Należy w takim przypadku wybrać odpowiedni szablon podczas zakładania rysunku.
  • Import tabliczki zapisanej w pliku DXF/DWG, która może być przygotowana w innym programie. Polecenie (1 plik – 04 import – 1) DXF pozwala wstawić gotowy szablon wraz z tekstem. Więcej o tej funkcji przeczytacie państwo w artykule Wymiana danych w formacie DXF 2D – import/eksport
  • Narysowanie własnej ramki od podstaw. Jest to metoda najbardziej pracochłonna, ale dająca największe pole manewru. Jej opis znajduje się poniżej:

Zaczynamy od stworzenia dodatkowej rzutni dla tabliczki poleceniem: (7 okno – 2 nowa – 5) dowolne. Rysujemy przewidywany kształt i wielkość ramki podając dwa punkty rzutni leżące po przekątnej. Możemy zacząć standardowo z lewego dolnego narożnika:

3_Definicja dodatkowej rzutni rys

Poleceniem: (7 okno – 1) ustawienia otwieramy panel zarządzana dana rzutnią. Wybieramy nowo utworzoną rzutnie klikając w jej obrębie. W oknie ustawiamy skalę rzutni na 1:1 dla wygody rysowania. Znając gabaryty przyszłej ramki możemy już podać dokładne wymiary rzutni powiększone o kilka milimetrów tak by linie zewnętrzne ramki były widoczne. Możemy to zrobić również pod koniec rysowania. Pomocne podczas projektowania może okazać się włączenie siatki pomocniczej ustalając jej wygodny skok (np. 1~2mm). Ułatwia ona równy podział poszczególnych sekcji oraz precyzyjne ustawienie tekstu. W każdej chwili możemy ją wyłączyć lub zmodyfikować  ponownie otwierając okno ustawień.

4_Edycja parametrów rzutni rys

Dodatkowym ułatwieniem podczas rysowania może być przełączenie na widok tylko jednej, aktualnie używanej rzutni. W tym celu wybieramy polecenie: (7 okno – 8) jedna rzutnia i wybieramy interesujący nas obszar. Tym samy poleceniem możemy wrócić do widoku ogólnego.
Powyższe przygotowania pozwolą szybko i sprawnie narysować pożądany kształt i podział tabliczki rysunkowej używając funkcji z grupy (2 rysuj – 3) linie. Dodatkowo poszczególne linie ramki możemy edytować (polecenie: 2 – 7) określając ich typ, kolor czy grubość.
Kolejną czynnością jest wstawienie tekstu do poszczególnych sekcji. W tym celu użyjmy polecenia: (6 tekst > 2) wielotekst. Oprócz tytułu każdej części możemy wypełnić pola autotekstem – automatycznie aktualizowanymi informacjami pobieranymi z różnych źródeł w programie. Mamy do wyboru pokaźną liczbę zmiennych informacji pogrupowanych w różne kategorie:

5_Wstawianie autotekstów

Informacje takie jak: numer, data, skala, autor, nazwa rysunku czy inwestor będą wstawiane automatycznie.
Dobrym pomysłem jest wygospodarowanie w tabliczce miejsca na wstawienie grafiki. Logo firmy na pewno uatrakcyjni dokumentacje i nada jej indywidualny charakter. Więcej na ten temat przeczytacie państwo w artykule Grafiki w rysunkach 2D.
Tak przygotowany rysunek możemy zapisać jako szablon. Wybieramy polecenie: (1 plik – 3 szablony  – 1) zapisz. Podajemy nazwę nowego szablonu tak abyśmy z łatwością mogli rozpoznać jego ustawienia.

6_Zapis rysunku jako szablonu

Stworzony rysunek może nam posłużyć do utworzenia kilku wariantów takiego wyglądu dokumentacji. Zmieniając rozmiar papieru oraz jego orientację (pionowo/poziomo) możemy zapisać kilka szablonów z różnymi ustawieniami.

Uwaga:
Przed zapisaniem rysunku jako szablonu warto upewnić się, że jego główna – duża rzutnia nie posiada przypisanej skali (skala = 0) otwierając okno z jej właściwościami. Możemy określić tu również preferowany styl wymiarowania, tekstów i etykiet dla rysunków automatycznie wstawianych z modelu.

Wskazówki:
Rysunki tworzone automatycznie z poszczególnych modułów konstrukcji generują w szablonach rysunkowych nowe warstwy zależnie od wybranego rodzaju rysunku. Parametry tych warstw są dobierane automatycznie i nie mamy na nie wpływu. Jeśli jednak stworzymy w szablonie warstwy o takich samych nazwach jak generowane przez system, zmieniając ich właściwości według uznania możemy mieć ten proces pod kontrolą. Program wstawiając obraz rysunku „dopasowuje się” do warstw z szablonu. Najprostszym sposobem by to osiągnąć jest wykonanie próbnego rysunku z programu na dowolnym szablonie. W tak utworzonym rysunku otwieramy menu warstw (polecenie: 4 – 1), zaznaczamy by wszystkie były widoczne i edytujemy każdą z nich według potrzeb. Następnie usuwamy wszystkie elementy z wszystkich warstw. Ustawiamy skalę rzutni na zero i zapisujemy szablon pod nową nazwą.

Kolejną ciekawostką jest możliwość stworzenia szablonu zawierającego kilka dużych rzutni. Podczas tworzenia rysunku mamy możliwość wyboru standardowego dopasowania 1, 2 lub 4 rzutni  na jednym arkuszu.

7_Rysunki z wieloma rzutniami

Na tak przygotowanym szablonie system może automatyczne umieścić np. kilka rysunków różnych warstw jednej ściany (konstrukcja, poszycie, elewacja) – więcej na ten temat w artykule Rysunki produkcyjne ścian. Jest to rozwiązanie bardzo podnoszące jakoś dokumentacji nie wymagając przy tym od projektanta dużego nakładu pracy.

Comments are closed.